Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ; ELLI ELLIOTT
“Θέλετε δὲ ἀκούσει πολέμους καὶ φήμας πολέμων” (Ματθαίος 24:6)
Τα τρέχοντα γεγονότα μπορούν συχνά να θυμίζουν λόγια από την Βίβλο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η Βίβλος προέβλεψε αυτά που συμβαίνουν τώρα; Οι κριτικοί βιβλικοί λόγιοι δεν κάνουν τις ίδιες υποθέσεις όπως εκείνοι που διαβάζουν την Αγία Γραφή σαν ένα κείμενο που προλέγει μελλοντικά γεγονότα.
Είναι η Αγία Γραφή ένας μυστικός Κώδικας;
Η ερμηνεία της Βίβλου σαν ένα βιβλίο προβλέψεων είναι συνηθισμένη. Τέτοιες ερμηνείες διαβάζουν τα βιβλικά κείμενα σαν να είναι μυστικοί οδηγοί που έχουν προείπει το μέλλον, αιώνες πριν.
Ίσως μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τα ανησυχητικά τρέχοντα γεγονότα. Τέτοιες ερμηνείες μπορεί επίσης να παρέχουν διαβεβαίωση ότι ακόμη και τα φρικτά γεγονότα βρίσκονται όλα στα χέρια του θεού τους. Σε άλλους μπορεί να αρέσει να νιώθουν ότι γνωρίζουν επειδή μπορούν να «αποκωδικοποιήσουν» τη Βίβλο.
Οι ιστορικοκριτικοί λόγιοι δεν διαβάζουν τα κείμενα που μερικές φορές θεωρούνται προγνωστικά, σαν κωδικοποιημένα μηνύματα για την εποχή μας. Αντίθετα, ερευνούν αυτά τα κείμενα ως επικοινωνίες που απευθύνονταν στα πλαίσια στα οποία γράφτηκαν.
Η Βίβλος αποδεικνύει τον εαυτό της;
Οι προφητικές ερμηνείες μερικές φορές προϋποθέτουν κάποιο κυκλικό σκεπτικό. Οι ερμηνευτές που υποθέτουν ότι η Βίβλος προβλέπει το μέλλον, υποθέτουν επίσης ότι η Βίβλος ορίζει την πραγματικότητα. Χρησιμοποιούν τη Βίβλο ως πηγή απόδειξης για τους ισχυρισμούς ότι η Βίβλος είναι αληθινή. Για παράδειγμα, ο διάσημος ευαγγελικός πάστορας Ρικ Γουόρεν ισχυρίζεται ότι η Αγία Γραφή είναι αληθινή επειδή οι προφητείες της Βίβλου έχουν πραγματοποιηθεί ή «θα πραγματοποιηθούν». Πώς το ξέρουμε αυτό; Μας το λέει η Βίβλος. Οι κριτικοί μελετητές φέρνουν τη βασική κριτική σκέψη σε αυτή τη μορφή κυκλικού συλλογισμού. (Βλέπε παρακάτω, Miller, Helping Jesus Fulfill Prophecy.)
Αν δεν είναι Προφητική, γιατί τόσες πολλές περικοπές της Αγίας Γραφής μοιάζουν με τρέχοντα γεγονότα;
Η κριτική βιβλική επιστήμη δεν επικεντρώνεται στην απόδειξη της Βίβλου, στην αποκωδικοποίησή της ή στη χρήση της ως προγνωστικό κείμενο. Αντίθετα, οι κριτικοί μελετητές προσπαθούν να κατανοήσουν πώς ανταποκρίθηκαν οι άνθρωποι που έγραψαν τη Βίβλο και βρήκαν νόημα στις δικές τους καταστάσεις. Οι πτυχές της κατάστασής τους συχνά μοιάζουν με πτυχές της δικής μας εποχής. Παρόμοια γεγονότα συνέβησαν πριν από πολύ καιρό: πόλεμοι, εισβολές, λιμοί, πλημμύρες και άλλα. Οι αυτοκρατορίες χρησιμοποιούσαν παρόμοιες μεθόδους για να εγκαθιδρύσουν και να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Οι περιγραφές τέτοιων γεγονότων μπορούν συχνά να εφαρμοστούν και στην εποχή μας.
Λόγω αυτών των συνεχιζόμενων ομοιοτήτων, τα αρχαία βιβλικά γραπτά μπορούν να προσφέρουν έμπνευση για την εποχή μας, όταν μαθαίνουμε από τις απαντήσεις των βιβλικών συγγραφέων σε προκλήσεις παρόμοιες με αυτές που αντιμετωπίζουμε. Μερικοί από τους συγγραφείς ονομάζονταν προφήτες, αλλά δεν έκαναν προβλέψεις για την εποχή μας.
Ποιοι ήταν οι Προφήτες στον Αρχαίο Ισραήλ;
Οι προφήτες στον αρχαίο Ισραήλ μιλούσαν για αυτό που έβλεπαν ως την άποψη του Θεού για την κατάσταση των δικών τους γενεών. Προκαλούσαν την ηγεσία και τον λαό να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού. Συχνά αυτό σήμαινε έκκληση για κοινωνική δικαιοσύνη, καλύτερη μεταχείριση των φτωχών και κριτική των πλουσίων για τον παρακμιακό τρόπο ζωής τους.
Έκαναν οι Προφήτες Προβλέψεις;
Ναι. Ωστόσο, οι προβλέψεις τους αφορούσαν το άμεσο μέλλον στη δική τους εποχή. Οι προφήτες προειδοποιούσαν τους ανθρώπους για τις συνέπειες της ανυπακοής στην οδό του Θεού, όπως την όρισαν οι προφήτες. Κάλεσαν τους ανθρώπους να μετανοήσουν για να αποφύγουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους. Αυτές οι προειδοποιήσεις δεν ήταν κωδικοποιημένα ή μυστηριώδη μηνύματα. Ήταν αρκετά ξεκάθαρα και άμεσα.
Πώς η προφητεία έγινε μηνύματα προς αποκωδικοποίηση;
Ο ελληνικός πολιτισμός απέκτησε μεγαλύτερη επιρροή στον εβραϊκό κόσμο μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (356–323 π.Χ.). Η προφητεία άρχισε να γίνεται κατανοητή ως κάτι παρόμοιο με τους ελληνικούς χρησμούς.
Οι ελληνικοί χρησμοί ήταν κωδικοποιημένα μηνύματα. Ο κόσμος, για παράδειγμα, πήγαινε να κάνει ερωτήσεις στον Απόλλωνα στους Δελφούς. Εκεί μια ιέρεια λάμβανε την ερώτηση, κάθονταν σε ένα τρίποδο σκαμνί, έμπαινε σε έκσταση και απαντούσε με ένα μυστηριώδες μήνυμα που απαιτούσε κάποια αποκωδικοποίηση. Ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος περιγράφει ένα διάσημο παράδειγμα που λέγεται ότι συνέβη κατά τους ελληνοπερσικούς πολέμους. Οι περσικές ναυτικές δυνάμεις απειλούσαν την Αθήνα. Οι Αθηναίοι έστειλαν αντιπροσωπεία στους Δελφούς για να συμβουλευτεί το μαντείο του Απόλλωνα για συμβουλές. Το πρώτο μήνυμα από την ιέρεια απεικόνιζε την καταστροφή. Ένα δεύτερο μήνυμα υπονοούσε πιθανή ελπίδα, ωστόσο, με κρυπτικούς όρους ανέφερε ότι ένας «ξύλινος τοίχος» θα ήταν προστατευτικός. Ακολούθησε διαφωνία για το πώς να ερμηνευτεί ο χρησμός. Σήμαινε κατασκευή ξύλινων οχυρώσεων ή ήταν ο αθηναϊκός στόλος; (Ιστορίες 1.138–45). Για τους Έλληνες, οι χρησμοί ήταν κρυπτικά μαντικά μηνύματα που έπρεπε να αποκρυπτογραφηθούν. Τα μηνύματα παραδόθηκαν μέσω ενός ατόμου σε αλλοιωμένη ψυχική κατάσταση. Το άτομο θεωρήθηκε ότι κυριευόταν και μιλούσε για μια θεότητα.
Γύρω στον δεύτερο αιώνα π.Χ., όταν γράφτηκε το Βιβλίο του Δανιήλ, οι Εβραίοι άρχισαν να κατανοούν την προφητεία ως κάτι παρόμοιο με τους ελληνικούς χρησμούς. Αυτή η άποψη επηρέασε τους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης.
Τι γίνεται με την Προφητεία στην Καινή Διαθήκη;
Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων επανερμήνευσαν και μάλιστα ξαναέγραψαν προηγούμενα κείμενα για να τα διαμορφώσουν ως προγνωστικούς τους χρησμούς για τον Ιησού.
Το Ματθαίος 2:13–15 είναι μόνο ένα παράδειγμα. Η ιστορία διηγείται για τον Ιωσήφ και τη Μαρία που καταφεύγουν στην Αίγυπτο για να προστατεύσουν το βρέφος Ιησού από τη σφαγή των βρεφών από τον Βασιλιά Ηρώδη. Το απόσπασμα καταλήγει βεβαιώνοντας ότι αυτή ήταν μια εκπλήρωση της προφητείας, “Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου”. Το απόσπασμα στο Ωσηέ 11:1–2 αναφέρεται ξεκάθαρα στο Ισραήλ συλλογικά ως έθνος, όχι στον Ιησού ή σε οποιαδήποτε μορφή που θα εμφανιστεί στο μέλλον. Συνεχίζει ακόμη με τον προφήτη να διακηρύσσει την απογοήτευση του Θεού από τη συμπεριφορά του έθνους την εποχή του Ωσηέ όταν στράφηκε στη λατρεία του Βάαλ. (Miller, σελ. 120–21)
Οι ιστορικοί κριτικοί επιδιώκουν να κατανοήσουν πώς οι συγγραφείς των ευαγγελίων αναδόμησαν το νόημα με την συλλογή αποσπασμάτων από τους προφήτες στις Εβραϊκές γραφές. Ωστόσο, οι κριτικοί μελετητές θεωρούν ότι αυτοί οι προφήτες μιλούν για την εποχή τους.
Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων τοποθέτησαν επίσης μερικά ρητά και ομιλίες στο στόμα του Ιησού που έκαναν προβλέψεις. Μερικοί αναφέρονται σε γεγονότα που είχαν ήδη λάβει χώρα όταν οι συγγραφείς των ευαγγελίων κατέγραφαν τις αφηγήσεις τους. Απεικόνισαν τον Ιησού σαν να προλέγει εκείνα τα γεγονότα. Το εδάφιο Μάρκος 13:9, για παράδειγμα, περιγράφει διωγμούς που πιθανότατα έχει ήδη βιώσει η κοινότητα του Μάρκου ως κάτι που είχε προβλέψει ο Ιησούς.
Το Βιβλίο της Αποκάλυψης έχει επίσης συχνά διαβαστεί και ως κωδικοποιημένη πρόβλεψη του μέλλοντος. Οι κριτικοί μελετητές κατανοούν επίσης αυτό το γραπτό ως ένα μήνυμα για την εποχή του, κωδικοποιημένο να μιλάει για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με τρόπους που θα αποφεύγουν τον εντοπισμό.
Γιατί η Βιβλική Αποκωδικοποίηση είναι τόσο δημοφιλής σήμερα;
Πρόσφατη μυθοπλασία και ταινίες όπως η σειρά Left Behind έχουν κάνει τη βιβλική αποκωδικοποίηση δημοφιλή. Τέτοια μυθοπλασία έχει τις ρίζες της σε μορφές βιβλικής ερμηνείας που επικρατούν στα χριστιανικά κινήματα ανανέωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες τους τελευταίους αιώνες.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, πολλές προσπάθειες αποκωδικοποίησης επικεντρώθηκαν στον υπολογισμό μιας ημερομηνίας για την επιστροφή του Χριστού. Οι προβλέψεις υπολογίζονταν με βάση την ανάγνωση των βιβλικών περικοπών. Όταν ανακοίνωναν μια ημερομηνία και ο Χριστός δεν επέστρεψε, όμως, ξαναυπολογίζονταν και δίνονταν μια νέα ημερομηνία. Μετά από πολλές τέτοιες αποτυχημένες προβλέψεις, η εστίαση μετατοπίστηκε από συγκεκριμένες ημερομηνίες σε σενάρια που προανήγγειλαν την επιστροφή του Χριστού.
Άλλες ερμηνείες είχαν μια πιο διαρκή επιρροή. Ο John Nelson Darby, για παράδειγμα, εξήγαγε βιβλικές περικοπές χωρίς να λαμβάνει υπόψη το πλαίσιο στο οποίο γράφτηκαν. Από αυτές κατασκεύασε μια περίπλοκη εξήγηση της ιστορίας γνωστή ως «Dispensationalism» ή θεωρίας των Οικονομιών. Η Schofield Reference Bible έπαιξε ρόλο στη διάδοση του Dispensationalism. Έννοιες όπως Η Αρπαγή αποτελούν μέρος τέτοιων ερμηνειών. Η κριτική επιστήμη δεν υποστηρίζει αυτές τις ερμηνείες. (Βλέπε παρακάτω, Kea, «The Theology Behind Left Behind».)
Προβλέπει η Βίβλος τα τρέχοντα γεγονότα;
Όχι. Η ερμηνεία των επίκαιρων γεγονότων σαν να προλέγονται στα βιβλικά κείμενα είναι μια ερμηνευτική επιλογή που απαιτεί υποθέσεις που δεν υποστηρίζονται από την κριτική επιστήμη.
Καθώς αξιολογείτε τέτοιες ερμηνείες, σκεφτείτε:
Λειτουργεί μια κυκλική λογική που υποθέτει ότι η Βίβλος επικυρώνει τον εαυτό της;
Ποια είναι τα κίνητρα της ερμηνείας;
Σκοπεύει η ερμηνεία να διαμορφώσει στάσεις απέναντι στα τρέχοντα γεγονότα; Εμπλέκονται πολιτικά κίνητρα;
Εξετάστε τα κείμενα που χρησιμοποιεί ο ερμηνευτής. Τι λένε οι κριτικοί βιβλικοί μελετητές για το τι σήμαιναν αυτά τα γραπτά στο αρχικό τους πλαίσιο;
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΗΓΕΣ:
Kea, Perry V. “The Theology Behind Left Behind.” The Fourth R 19.6 (2006): 3–12.
Miller, Robert J. Helping Jesus Fulfill Prophecy. Eugene, OR: Cascade Books, 2016.
He cites Warren, Rick. “Biblical Prophesies [sic]: What Are the Odds?” Daily Hope with Rick Warren, May 21, 2013. (Page removed)
Rossing, Barbara R. The Rapture Exposed: The Message of Hope in the Book of Revelation. Boulder, CO: Westview Press, 2004.
Μετάφραση από Μανώλη Καλομοίρη του άρθρου: Does the Bible Predict Current Events?
Η ιστοσελίδα από όπου πήραμε το άρθρο ανήκει στο Westar Institute.
Πηγή: https://biblesr.org/therescue/does-the-bible-predict-current-events